The A-team (ahum...) heeft de laatste wedstrijd van het seizoen in de avondcompetitie in winst weten om te zetten. In en tegen Middelburg werd het na een spannende wedstrijd 1-3. Middelburg was zonder te spelen (dankzij een overwinning van Souburg B op Denk en Zet de avond ervoor) reeds veilig en de Souburgers hadden de vorige ronde een hogere klassering al vergooid. Alleen de persoonlijke eer stond dus nog op het spel.

En wellicht daardoor was het wel spannend. René had zich een week eerder in de landelijke competitie lelijk verslikt in een veel zwakkere opponent en laat Marcel Nellen nou net iemand zijn die wel eens boven zichzelf uitstijgt. Daar was nu echter geen sprake van. Vanuit een rustige opening pakte René ruimte en velden en het punt liet niet lang meer op zich wachten.

Niet veel later verloor Roeland van Maarten Westerweele. Die twee hebben elkaar de laatste jaren al vaker getroffen en ik geloof niet dat de score nou bepaald veel in het voordeel van Roeland is. Nu was hij na de opening eenvoudig een pion armer. Weliswaar gaf de activiteit van zijn stukken enige compensatie, maar het was onvoldoende om de nul te voorkomen.

Henrik had in een Alapin een voor hem kenmerkende stelling bereikt: open lijnen, loperpaar en voldoende zwaktes bij tegenstander Sjaak Steijn om dit voordeel in een punt om te zetten. Dat deed hij dan ook keurig door de zevende rij aardig te penetreren.

De teamleider mocht dus de eindstand op het bord zetten tegen Paul Koster. Er kwam een superscherpe Draak op het bord. Zoals wel vaker in de Draak verbrandt zwart alle schepen achter zich. Deze keer deed ook de witspeler hierin mee, omdat beiden vol op mataanval speelden. In de analyse na afloop werd terecht opgemerkt dat het op een bepaald moment wel een doorgeefstelling leek. Enfin, Jeroen was iets gewiekster en wist in de tijdnoodfase Paul voor onoverkomelijke en onoplosbare problemen te stellen.