Souburg A wist wat zij de laatste ronde moest doen: Met 4-0 winnen van het Kruiningse DZD waardoor concurrent Goes A niet meer langszij zou kunnen komen. Dit zou het eerste kampioenschap in de hoogste klasse van de Avondcompetitie betekenen. Een eenvoudige opdracht, maar een verre van eenvoudige uitvoering.

De teamleider was er vooraf niet gerust op. Goes A was een ronde eerder tegen hetzelfde team immers miraculeus ontsnapt aan bordpuntverlies. Had René eerder dit seizoen niet verschrikkelijk geblunderd tegen Middelburg? En zwalken de stukken van Jeroen niet al wekenlang dronken over witzwarte velden? Om nog maar te zwijgen over Roeland die de afgelopen teamwedstrijd in Delft al na 15 schamele zetjes afscheid kon nemen van een ruïne. En weliswaar vormt de gambietstijl van Henrik zelfs voor de sterkere schakers een gevaar, maar wordt er daardoor ook niet wel eens van een zwakkere speler verloren? En dan was er ook nog de teamleider van DZD die met het mes tussen zijn tanden de dagen voorafgaand de arme teamleider van Souburg bestookte met e-mails met daarin allerhande oorlogstaal en niets wilde weten van zakken met uien, aandelen Delta of Provincie en al helemaal niet van plan was om lopend naar Souburg te komen.

De score werd geopend door Henrik Westerweele (1989/1929N). Hij verkreeg met de witte stukken al snel beter spel en Rinus den Hollander (1931/1688N) wist zijn stelling niet lang meer droog te houden. Niet veel later wist René Tiggelman (FM 2263/2271N) Willy Meulblok (1985/1860N) op de knieën te krijgen. Het witte aanvalsspel werd eenvoudig geneutraliseerd en het zwarte initiatief betaalde zich al rap uit in een vol punt.

So far so good! De twee overgebleven stellingen gaven echter weinig hoop op een 4-0. Jeroen Hekhuis (2117/2133N) vierde zowaar een jubileum; hij verslikte zich voor de 5000e keer in de opening. Tegenstander Peter van der Borgt (1986/1905N) wist hier wel raad mee en won rap een pion zonder dat Jeroen noemenswaardige compensatie daarvoor kreeg. Jeroen zou Jeroen natuurlijk niet zijn als hij een weliswaar complexe edoch verloren stelling in winst zou omtoveren. Mede door de frequente tijdnood bij Peter lukte dat dan ook wonderbaarlijk. Een knotsgekke partij waarin Peter op eveneens knotsgekke (ludieke) wijze verslag doet op http://www.svdezwartedame.nl/dzdA_extern.htm#Ronde_9

Alle ogen waren nu gericht op Roeland Alders (1855/1900N). Met interessant spel wist hij remisewegen te vermijden, maar was de stelling ook te winnen? Tegenstander Eric Clarisse (-/1849N) verweerde zich kranig, maar moest lijdzaam toezien hoe Roeland na dameruil nog een winnend slotoffensief eruit wist te persen. Het kampioenschap was hierdoor een feit en het bleef nog lang onrustig aan de Souburgse bar.