Het eerste team heeft de koppositie in de derde klasse niet weten te handhaven. In Goes werd er kansloos, maar dan ook werkelijk kansloos verloren.
Voorafgaand aan het duel was er het vermoeden dat Jos en Sven niet aan het tweede en of derde bord zouden zitten en daarom mocht Rogier het proberen aan het tweede bord. En inderdaad de beide heren zaten niet op de betreffende borden. Sterker nog de twee sterke Goese schakers deden niet eens mee! Waar wij Roel in plaats van Bert hadden, waren de Goese schakers wel flink gehavend. Kansen voor een derde overwinning op rij zou je zo zeggen.
Nou. Ik kan je verklappen dat een derde zege een illusie was. Al snel zag het er zeer beroerd uit voor ons, waar Goes zoals het leek heerlijk onbevangen kon spelen.
Robin speelde tegen Louis. Normaal zou Roeland wel tegen Louis gespeeld hebben aangezien de meeste ontmoetingen tussen Goes en Souburg deze confrontatie heeft. Nu mocht Robin dus aan de bak tegen Louis. De opening leek misschien nog wel wat maar na een vijftien tal zetten vond Robin een remise wel goed. In de analyse leek het er ook op dat wit de grip op de partij langzaam aan het verliezen was. Robin had dit ook in de smiezen en accepteerde het remiseaanbod van Louis.
Daarna was het bijna alleen maar kommer en kwel. Jeroen rook aan een nederlaag tegen ijzeren Rinus. Vanuit de opening leek het allemaal wel okay, maar Jeroen ‘vergat’ zijn koning en er leek een flinke storm op komst. Met het geniepige zetje c5 hield hij Rinus nog in bedwang. Rinus moest daarna de winst vinden met nog maar weinig bedenktijd en tastte mis. Jeroen sloeg op f6 en bij terugslaan was zwart de sigaar. Zodoende nog een vol punt voor ons ook. Na bestudering van de stelling bleek dat Rinus een unieke mogelijkheid had gemist op de winst. Wel een meevaller, anders was de score nog erger geworden.
Teamleider Roeland was teamlijder in zijn partij tegen Wim Stange, de vader van Sven. Wim had meteen het heft in handen en had alle tijd om de zwarte stelling te teisteren. Per zet werd het erger en het vervelende was ook dat Wim alleen maar goede zetten bleef doen. Roeland kreeg dan ook een flink pak slaag te verwerken.
René had aan het eerste bord een verdienstelijke remise gespeeld in een interessant treffen met de Goese kopman Joey Grochal. Joey had een kwal kunnen winnen naar dat er later verondersteld werd. René zou dan een sterke witte loper gehad hebben, maar of dat genoeg zou zijn voor een resultaat was maar de vraag. Nu de kwaliteit niet gewonnen werd bleef de partij erg boeiend. Uiteindelijk kon Joey zetherhaling niet meer uit de weg gaan en werd de vrede getekend.
Roel als invaller speelde een prima partij tegen hun captain Hans Welten. Net na de opening won Roel een pion omdat Hans zijn dame wat onhandig had geposteerd op c7. Even leek het er op dat Roel nog moest gaan uitkijken, maar in een combinatie van de Goesenaar zat een flink lek waarmee Roel zijn invalbeurt met een overwinning beloond zag worden.
Niet snel later was het alweer gelijk (3-3). Je zou zeggen, dat Souburg blijft lang gelijk opgaan tegen dit Goes, maar gezien de situatie op de borden was dit enkel leuk voor de statistieken. Corné speelde naar eigen zeggen een slechte partij tegen Erwin Kloosterman, naast Hans en Wim ook een invaller aan Goese zijde. Al snel stond een paard ingesloten hetgeen een stuk kostte. Deze mogelijkheid was wel één zet diep om te vinden. Daarna hield zijn tegenstander hem eigenlijk nog veel te lang in leven en pas in het verre eindspel was het uiteindelijk voldoende om Corné zijn ongeslagen status van ruim een jaar te doen sneuvelen.
Met Rogier en Henrik nog bezig in beiden een verloren stelling was er voor ons eigenlijk geen lol meer aan. Eerst was het Rogier die de bietenbrug op ging. Maxim le Clercq was zijn tegenstander en die wil in de tijdnood nog wel eens verzaken. Dat was deze keer helemaal niet het geval. Rogier blunderde een toren weg en na nog wat zetjes werd het 4-3 voor Goes.
Henrik moest voor ons een punt redden. Vanuit de opening leek het allemaal nog wel aardig, maar tegenstander Remco van de Braak had zijn verdediging op de damevleugel prima op orde. Henrik kwam niet verder en Remco ging richting de koningsstelling van de arme Henrik. De stelling werd opengebroken en de witte stukken kwamen de zwarte koning bestormen. Henrik speelde eigenlijk nog net iets te lang door, maar de Goes-speler was daarvan niet onder de indruk en won gedecideerd.
Zodoende een pijnlijke 5-3 nederlaag met zo’n beetje alle Souburgers die een offday hadden. Overigens ook de complimenten aan Goes, die voortreffelijk gespeeld hebben zonder twee van hun sterkste spelers.
Volgende keer tegen Charlois gaat het waarschijnlijk beter wat het spel betreft. We zullen zien wat de laatste competitieronde voor de jaarwisseling zal brengen.
Goes 1-Souburg 1 5-3
1. Joey Grochal (2318) - René Tiggelman (2198) remise
2. Maxim le Clercq (2018) - Rogier van Gemert (1834) 1-0
3. Rinus Burgerhoff (1882) - Jeroen Hekhuis (2091) 0-1
4. Remco van de Braak (1923) - Henrik Westerweele (2000) 1-0
5. Louis Nieuwenhuijse (1936) - Robin Bosters (2091) remise
6. Wim Stange (1886) - Roeland Alders (2011) 1-0
7. Hans Welten (1786) - Roel Schroevers (1796) 0-1
8. Erwin Kloosterman (1877) - Corné Boogaard (1837) 1-0