"Wat niet kan is nog nooit gebeurd', wordt wel eens gezegd door een wijs man op de schaakklub. Jean-Pierre deed het onmogelijke.

Normaal gesproken is de jongste Van Gemert telg altijd als laatste nog aan het zwoegen in een zwaar eindspel, maar afgelopen donderdag gebeurde het. Jean-Pierre was als eerste klaar en nog wel met een overwinning ook! Albert Vermue gooide zijn koning op de 16e zet naar de vlakte. Jean-Pierre wist niet wat ie moest doen met de weelde.

Niet veel later was Dennis klaar. Cees Rouw wist niet zo goed hoe een toreneindspel gespeeld moest worden, want hij zette zijn toren wel heel erg passief. Dennis speelde het actief en wist uiteindelijk het eindspel netje uit te spelen naar een overwinning.

Bert Henderikse deed weer eens van zich spreken. De zeer sterke schaker wist Max in het verre middenspel naar een nederlaag te schuiven. Voor Bert was dit gesneden koek. Jeroen had het moeilijk tegen Willem Coppoolse. In een 'niets aan de hand stelling' bood Willem remise aan om vervolgens 4 zetten later op te geven, omdat hij een stuk cadeau deed.

Henrik en Roeland maakten er een ware ravage van. Waarschijnlijk slaat de computer op hol bij elke zet die gedaan werd. Waarschijnlijk had Henrik wel moeten winnen, maar daarvoor was het ook al niet onoverzichtelijk. Geen stelling voor de positionele spelers onder ons. Uiteindelijk greep Roeland de winst, nadat Henrik wel heel erg in tijdnood was.

Merijn had de twijfelachtige eer om als laatste klaar te zijn. Hij deed dit samen met Martin de Bock. De teamleider van het derde had al eerder een punt kunnen bijschrijven, maar vergat dit te doen. Voor het scheiden van de markt greep hij alsnog de zege.