Sinds de eerste editie van de avondcompetitie, seizoen 2014-2015 als de informatie op de ZSB-site klopt, ging de strijd om de eerste plaats altijd tussen Goes A en SKS A. De onderlinge wedstrijd besliste in feite wie er aan het einde van het seizoen met de felbegeerde schaakklok vandoor kon gaan. Dit jaar niet. Nadat wij verrassend verloren van HWP A, won de club uit Sas van Gent ook nog eens dik van Goes. De ontmoeting SKS A – Goes A was deze week daarom slechts een wedstrijd om des keizers baard. Of het daaraan lag of dat er andere redenen meespeelden weet ik niet, maar in ons team gaf Roeland de voorkeur aan een optreden van de één of andere B-artiest terwijl bij Goes Jari Groen liever ging kegelen.
In de wedstrijd werd de score geopend door twee invallers en wel op het bord waar het leeftijdsverschil tussen de spelers het grootst was. Dat lijkt misschien niet zo verrassend omdat daar voor ons de krasse zeventiger Bert Henderikse speelde, maar zijn tegenstander was niet één of ander jong broekie maar juist het 95-jarige schaakmonument Jo Tholenaar. Ervaring leek de doorslag te geven, want Bert werd helemaal zoek gespeeld en belandde in een stelling met twee pionnen minder en had ook nog eens veel minder tijd op de klok. Gelukkig verslapte de aandacht van Jo tegen het eind, waardoor Bert nog net met remise kon ontsnappen.
Kort erna kwam SKS op voorsprong doordat ik Joey Grochal op een nederlaag mocht trakteren. De eerste 16 zetten kwamen vlotjes op het bord. Joey kent zijn theorie en ik herhaalde gewoon de zetten uit mijn partij tegen Hans Groffen in de interne competitie. Hans ging toen op zet 17 in de fout, bij Joey duurde het 2 zetten langer voordat hij een flinke bok schoot. Ik won een stuk tegen twee pionnen en hoewel het eindspel een stuk lastiger was dan ik had ingeschat, werd de stug tegenspartelende vis uiteindelijk toch op het droge gehaald.
Jos van der Kaap merkt dat zijn tegenstanders in de avondcompetitie een stuk beter uitgeslapen zijn dan de spelers die hij op de zaterdagmiddag tegenover zich krijgt. Dit keer geen makkelijke zege van 9 of 12 zetten, maar een lange partij tegen Louis Nieuwenhuijse. Even leek het er op dat Jos aan de winnende hand was, maar Louis offerde sluw een kwaliteit en bouwde een stevige vesting op. Misschien was de vesting niet helemaal aardbevingsbestendig, maar met nog maar anderhalve minuut op de klok vond Jos het wel genoeg en werd het punt gedeeld.
Jeroen Hekhuis was als laatste nog bezig. Tegen Hans Welten was hij in een iets beter eindspel beland, maar volgens Jeroen zelf had Hans bij goed spel toch niet hoeven te verliezen. Ik heb niet alles gezien, maar blijkbaar waren Hans’ zetten niet altijd even goed want ineens stond zijn koning vast in de hoek en stonden twee van Jeroens pionnen op het punt te promoveren terwijl Hans’ toren er maar één kon tegenhouden. Eindstand dus 3-1 voor SKS, de baard van de keizer komt onze kant op!
