In de zevende ronde van de competitie stonden een aantal leuke partijen op het programma.
Allereerst de partij tussen Eric van Driel en Jan Engelen.
Jan Engelen in afwachting op de zet van Eric van Driel. Wat speelt wit?
Als je de stelling op de foto bekijkt dan heeft wit een pion te pakken en staat zwart met die pion minder ook niet heel fris. Eric speelt met de witte stukken en kwam met een verrassende zet voor de omstanders die de laatste zet van zwart gemist hadden. Hieronder het diagram waarop wat duidelijker de stelling te zien is. Wat is de zet van wit?
Oplossing van dit diagram aan het slot van dit stukje.
René Tiggelman was op vakantie met zijn kroost en deed niet mee. Daarmee had Jeroen Hekhuis een kans om iets uit te lopen op de clubkampioen. Met de witte stukken moest Jeroen aantreden tegen Alex Jonkheer. Vanaf het begin van de partij was het een nare partij voor het Middelburgs boegbeeld. Per zet ging onze Alex moeilijker kijken.
Alex Jonkheer was hier al niet meer zo tevreden over zijn stelling.
Uiteindelijk was het een koud kunstje voor Jeroen om de partij naar de winst te spelen.
Kees Verberkmoes speelde tegen Frans Baljeu en kende eigenlijk ook weinig problemen om te winnen al waren de heren wel als langste bezig.
Kees Verberkmoes (links) hier in actie tegen Frans Baljeu.
Max Toetenel was dat duidelijk niet. Na de opening moest tegenstander Wolfgang Reichpietsch zich al gewonnen geven omdat hij een toren cadeau gedaan had.
Carl Schoor had direct vanuit de opening voordeel tegen Johanna Brouwer die haar koning in het centrum liet staan. Johanna hield verrassend lang stand, maar uiteindelijk werd de koning zo ver naar voren gelokt dat deze ten doden opgeschreven was.
Martin de Bock en Willem Brouwer deelden het punt. Willem leek in het middenspel wat prettiger te staan, maar volgens mij was de partij behoorlijk in evenwicht en was remise een logische uitslag aan de hand van die informatie.
Albert Vermue had geen moeite met Joas Fontijn. Albert gooide er een kleine kwaliteit tegenaan, maar toen Joas dit presentje niet aannam, was het eigenlijk een koud kunstje voor Albert.
Tot slot dan nog het antwoord op de vraagstelling in de partij tussen Eric en Jan. Eric speelde hier verrassend gxf6 e.p. Deze had menigeen niet aan zien komen. Zwart gaf er dan ook direct de brui aan en terecht. Alles wat zwart doet leidt naar een nederlaag. Een mooie slotzet voor een aardige aanvalspartij.