De negende ronde van de Wintercompetitie kende een bijzondere gast: een jong, luid miauwend gezelschapsdier vergastte de gezelschapspelspelers op een bezoekje. Als de competitieleider en lijstaanvoerder van huis is, ...
Het was wel een beetje de avond van de dieren. Zo pakte Albert een pionnetje tegen Hans. Dit bleek echter een kat in de zak te zijn, want in no-time ruïneerde het zwarte paard van Hans de witte stelling van Albert. Merijn, die zo trots als een pauw vierde staat stond, liet zich hierdoor wellicht inspireren. Paul riposteerde Merijn zijn paardzet echter eenvoudig met een dubbele aanval (stukverlies of mat). Merijn verkoos stukverlies, maar het vervolg liep uit op een kat-en-muisspelletje. En ook Jeroen permitteerde zich tegen Bert, in een overigens prima stelling, een frivool schijnoffer om een tweede pion op te halen. Bert plukte het edele dier echter pardoes van het bord. En hoewel een Jeroen in het nauw nog wel eens rare sprongen maakt, zat dat er deze keer niet in. Zachtjes spinnend van genot keek Bert de rest van de avond wederom bijzonder parmantig (zie http://rokado.blogspot.nl/2015/10/weinig-soeps-dl2-rokado-verliest.html)
Over dieren gesproken, in een stelling waarin niet zo heel veel aan de hand was, schoot Arend(!) tegen Martin de Bok van zijn leven. Aan de bar kraaide Alex van plezier. Jean-Pierre en Willem keken beiden de kat uit de boom en kwamen met een remise wat nader tot elkaar. Remise werd het ook in de partij tussen Jan en Max. Beiden zijn niet voor de poes en hoewel Max toch wel het betere van het spel had, werd de winst niet gevonden.
Henrik en Martin maakten er een ingewikkeld potje van. Even leek het voor Henrik verkeerd te gaan, maar uiteindelijk kwam alles op zijn pootjes terecht. Martin zijn verzwakte koningstelling brak hem op. Zijn vader Koos ging met zijn vrouw op avontuur in de stelling van Laurens, maar dit bleek uiteindelijk allemaal voor de kat zijn viool te zijn geweest.
Xander probeerde bij Kees wat kattenkwaad uit te halen, maar die liet zonder al te veel poespas zien, dat Xander nog lang niet uitgeleerd is. Tenslotte showde Frans iedereen weer eens dat hij geen katje is om zonder handschoenen aan te pakken: Tompoes kreeg flink van katoen.
Een bijzondere vermelding is er nog voor Alex. Door omstandigheden had hij geen tegenstander. Desalniettemin stond hij – letterlijk – de hele avond als een vorst. Dit deed hij heel handig door bij meerdere borden steeds achter diegene te gaan staan die – volgens hem – goed stond. Zodoende verzachtte hij enigszins de kater die hij vorige week opliep, toen hij in de interne competitie van Middelburg van Marjo de Boer verloor.